10-2-2009

10 februari 2009
Vanmorgen vroeg opgestaan om om 7 uur in de bus te zitten met een ontbijtpakketje. We rijden vanuit Graaff Reinett naar Malealea (nee ik stotter niet, dat heet zo) in het staatje Lesotho, een rit van ongeveer 500 km. Onderweg passeren we een dal dat helemaal gevuld is met wolken, een mooi gezicht. Na 350 km zijn we bij de grens aangekomen. Daar krijgen we een stempel in het paspoort dat we Zuid Afrika verlaten hebben. We gaan te voet de grens over samen met andere mensen die boodschappen hebben gedaan in ZA en terugkomen met emmers vol vieze dingen…
Lesotho is geheel anders dan ZA. In ZA zie je townships en nette wijken maar die nette wijken ontbreken hier. De armoede is groot en we hebben op die 150 km één mooi huis gezien. De mensen zijn erg vriendelijk en zwaaien overal. Wat verder opvalt is de enorme bodemerosie. Het ziet eruit of er net met een hevige regenbui enorm veel grond is weggespoeld maar dat is overal met hele diepe geulen. Er staan nergens bomen of struiken die dit tegen kunnen gaan. De laatste 7 km is een zandweggetje door de bergen, dan arriveren we in Malealea Lodge. De uitstraling en ligging zijn enorm, de hutjes zijn primitief. De plaatselijke bevolking is om 6 uur een uurtje muziek komen maken, erg leuk, daarna kregen we het diner: witte bonen in tomatensaus, maispuree (overal wordt hier mais verbouwd), een soort van boerenkool en een karbonade. Als toetje een stuk kruidkoek met vanillesaus. Lekker gegeten. De eerste gigaspin is gesignaleerd in het huisje van Kathrien en Rob. Na grondige inspectie van ons huisje gaan we nu naar bed. Om 10 uur ’s avonds wordt hier de stroom afgesloten.