6-2-2009

6 februari 2009
We hebben heerlijk geslapen op Forest Lake Lodge, het is hier zo stil! Om 7 uur vóór het ontbijt ben ik al lekker gaan zwemmen. Als we onze kamerdeur uitkomen stappen we al bijna in het zwembad. We zouden eigenlijk met Hendrien een wandeling gaan maken deze ochtend maar aan zee waait het te hard dat een gedeelte van de tocht niet toegankelijk is. Lekker op de veranda van het hotel gezeten. Om 12 uur zijn we naar het Natuurreservaat Tsitsikamma gegaan en onderweg even gestopt bij een plek waar je kon bungeejumpen. De diepste sprong ter wereld maak je hier !!! ( Wij dus niet). Nadat wij in het Tsitsikamma waren aangekomen hebben we daar een route gelopen. Het Blouduikerwandelpad van 3,7 km. We kregen 2 uur de tijd. Theo voorop, wij daarachter, daarna kwam de rest. Ed had zijn GPS bij maar die 3,7 daar klopte niets van, om op hetzelfde punt uit te komen waar we gestart waren was 5,7 km! Op zich niet zo veel maar wel als het steeds bergop en bergaf gaat, het was een pittige tocht (voor Ed)! Maar wel erg mooi, voornamelijk in bossen met af en toe een watervalletje en het laatste stuk was langs de ruige rotskust en zee. We moesten om 16.30 terug zijn bij de bus maar dat haalden we niet. Hendrien was ons al aan het zoeken. Er moeten hier trouwens wel wat dieren zitten maar we zien alleen het bekende klip dassie.
Het laatste stuk ging over een camping, mooi! Plaatsen aan zee, gedeeltelijk verhard en elke plaats en een eigen braai… Voornamelijk caravans en bijna allemaal grote caravans maar wel met een hefdak, zoals bij ons de rapido/trigano. Als we ooit terugkomen wil ik wel met een camper rondtrekken, dat lijkt me hier super….
Nu gaan we zo meteen eten, lekker aan de lasagne. De bus is met een gedeelte van de groep naar Plettenberg Bay maar daar hebben we geen zin in, het plaatsje zelf spreekt ons niet zo aan.
Vanaf nu gaat het plaatsten van het dagboek moeilijker, omdat niet alle hotels internet hebben.