9 maart 2011

Geen wekker vandaag. We zijn eerst even gaan zwemmen, daarna ontbijt. Skytrain genomen naar Taksin station en daar de derde vorm van openbaar vervoer genomen namelijk de bootdiensten op de rivier. Ook de leukste. Op naar de Grand Palace, het voormalige koninklijk paleis!

Het Grand Palace is in één woord schitterend! Evenals het tempelcomplex daarbij, de Wat Prae Kao! Erg veel foto’s gemaakt, sommigen zijn uitermate geslaagd (Janneke, ik ben super tevreden over mijn apparaat, mijn EOS 300 wel te verstaan). Een gedeelte van het paleis is in Europese stijl gebouwd.

Hierna zijn we naar de Wat Pho gegaan waar we een gids namen (om te gidsen). Daar ligt de liggende Boedha te liggen, ongeveer 45 meter lang en verguld!!! De uitleg van die gids is welkom. Voor 10 bath krijg je een bakje met muntjes en die moet je in een stuk of 40 welklinkende metalen bakken gooien, dat brengt geluk. We kwamen niet helemaal uit… Ik weet niet of dat ongeluk brengt… We hebben ook een donatie gedaan en dan mocht je iets schrijven op de onderkant een nieuw dakpannetje, een groen geglazuurd exemplaar. Elke 20 jaar worden die vervangen. Verder dan pies-on-urs kwamen we niet :).

Even over de Thai: het lijkt wel of iedereen geld aan je wilt verdienen. Als je de deur van het hotel uitloopt vragen ze al waar je naartoe gaat, als je daar op in gaat willen ze van alles voor je regelen. Maar omdat we van alle kanten al waren gewaarschuwd gaan we hier niet op in. Bij de Wat Po hebben we voor een half uur een gids genomen. Na het half uur neemt hij ons mee buiten de poort, we wilden nog niet gaan, maar worden meteen opgevangen door een vrouw (zijn moeder?) die ons zijden affiches wil verkopen, en toevallig is het vandaag haar eerste dag dat ze dat verkoopt…. Ook wil de gids ons een boottocht aansmeren. Vlug afwimpelen en met de opmerking dat we straks nog wel terugkomen, gaan we terug naar de tempel. Gelukkig heb ik een goede kaart en al gezien dat er ook andere uitgangen zijn….. die we dan ook genomen hebben.
Ook elke tuk tuk chauffeur wil je hele dag invullen, maar daar zijn we zo klaar mee: Just tuk tuk!
We gaan dus niet meer in op allerlei vragen en opmerkingen, als we goede zin hebben reageren we met “Mai ouw krab” (nee dank u) en als we het beu zijn met “congratulations”.

Na de Wat Pho zijn we (sneaky via een andere uitgang) naar de rivier gelopen waar we lekker hebben zitten kanen met uitzicht op de Wat Arun, das afzien met een clubsandwich met eend en zalm..
Als we één minuut buiten lopen begint het toch te plenzen, keihard. Parapluus op de hotelkamer, dus nieuwe gekocht daar, die prijzen verdubbelen tijdens zo’n bui trouwens. Als het daar plenst is daar Goarshausen (voor intimity) niets bij! Gelukkig duurt dat niet lang en kunnen we oversteken naar de Wat Arun. Die is helemaal bewerkt met stukken porselein (op maat gebakken, geen kapot gegooide serviezen e.d.), bijna net zo mooi als in Makkum.
Met de boot terug naar de overkant en met de tuk tuk naar de Giant Swing, een giga schommel waarbij ze vroeger prijzen konden winnen maar waarbij ook veel mensen te pletter vielen.
Daarna naar de Kao San Road, het backpakkersgedeelte van Bangkok. Ed vond dat leuk, ik vond dat net Llorett de Mar… Was blij dat we daar niet zaten. Een straat verder was wel leuk en daar kon je je nek en schouders laten masseren op Thaise wijze (nee: nek en schouders!) Op straat, op een rij ligstoelen. Veel elleboogwerk, recht in je rug maar erg lekker!!!
Na wat loempia’s, sateetjes, garnalen en kip/cashewnoten (erg genoten) met de taxi terug, daar wordt je erg makkelijk in, heen met het openbaar vervoer, terug dan maar helemaal met de taxi. Kost geen drol namelijk. In de buurt nog ff voor Ed schoenen gekocht, Rockport, echte!! En nog een nep horloge en pen… We kunnen het toch niet laten. Nog ff op een terrasje gezeten en stelletjes bekeken…

Over het sextourisme: Overdag merk je er nier veel van maar ’s avonds wel. We dachten in een nette buurt te zitten maar ook hier wordt je aangesproken voor massages en als je dan ziet hoe ze eruit zien dan weet je genoeg. Maar je loopt gewoon door (of niet natuurlijk maar wij wel).

Op tijd naar bed, we hebben de taxichauffeur van deze avond gecharterd om ons morgenvroeg naar een drijvende markt te brengen ongeveer 100 km ten zuiden van Bangkok.