21 maart 2011

Vanmorgen ging om 5.30 de wekker… Ik hoor die niet want in heb dopjes in, dus Ed geeft me een por. De ochtendtrainingen zijn vanwege de temperatuur erg vroeg. De taxi stond zoals afgesproken klaar echter zonder het leuke chauffeurtje, nu moesten we het met de vader doen… en die sprak minder goed Engels. Jammer. Om half 7 begon de training en gingen we met 9 man (en 3 honden) in een laadbak van een auto naar een meer. Dat was minder want het ging loeihard! En dan in zo ’n bakkie.
Bij het meer aangekomen mochten we kiezen tussen 1 of 2 rondjes om het meer à 4 km. Eén vond ik genoeg na 2 weken van niet trainen. Teruggekomen aan de gang op bokszakken en op pads waarmee de trainer aangeeft welke trap of stoot je moet doen. Pittige training en tot half 10 me in het zweet gewerkt. Om 10 uur zullen Edmar en de taxichauffeur me hier oppikken.
Edmar ziet aan het ontbijt dat de buurvrouw een ontzettende grijns op haar gezicht heeft….
Om half 10 staat pa chauffeur klaar en rijden ze naar mij. Ik sta alweer fris en fruitig (koud gedoucht, maar dat is hier geen straf) klaar en rijden we naar de botanische tuinen van koningin Sikrit.
Daar aangekomen kopen we kaartjes en gaat de taxi naar een parkeerplaats. Blijkt tijdens het wandelen dat:
1) Het eigenlijk de bedoeling is dat je met een auto hier rondrijdt
2) Het park aangelegd is tegen een berghelling…
Oftewel stijl naar boven lopen op een asfaltweg met vangrail, niet mooi dus. Maar we zijn doorgelopen en het botanische gedeelte lag gewoon op de top. Dat was wel mooi (ze zijn daar gek op waterlelies en hebben die dan ook in alle varianten, erg mooi) en daar was ook een eetkraampje (en daar gaan we weer) hebben we heeeeeerlijk gegeten en ook nu weer behoorlijk spicy. Naar beneden gaat natuurlijk makkelijker. Beneden hebben we 2 jeugdige Françaises van tegen de 60 gewaarschuwd om niet te lopen en ze zouden een busje pakken. Leuk als je meerdere talen spreekt.

Daarna naar Bo Sing omdat we wilden weten hoe zijde ontstaat en wordt geweven. We kwamen uit bij een commercieel geval, we kregen een korte rondleiding door een weverij en werden uiteraard meteen doorgeleid naar een hele grote winkel met kleding en beddengoed enzo. Dik aan de prijs natuurlijk en zoals het rechtgeaarde Nederlanders betaamt, hebben we helemaal niets gekocht. Terug naar het hotel om verkoeling te zoeken bij het zwembad. Hoe is de temp bij jullie?
Nu naar de kleermaker en onze spullen ophalen! Onderweg krijg ik een genitiaal idee! Om niet de hele rondreis met een pak, 3 broeken en 2 kimono’s te zeulen kunnen we de spullen ook op laten sturen naar Bangkok, naar ons hotel President Solitaire! Daar kunnen we ze in de Samsonite stoppen. Naar Nederland kan ook natuurlijk maar we kennen de douanebepalingen niet. De spullen zitten perfect en na een telefoontje met het hotel is het opsturen ook geen probleem.
Oja, gisteren gingen we een kadootje kopen voor Marriet. Staan we bij een kraampje iets te kopen ( ’t mag wel ruiken….maar dat doet het ook!) raken we in gesprek met een ander Nederlands stel. Ik praat met haar en Ed met hem. Valt me op dat hij het de hele tijd over Hollywood Planet heeft. Dan lopen we verder en vraag ik wat hij vertelde over Hollywood Planet, zegtie: je weet wel, die reisgids! Huhuh, dat is de lonely planet…