17-2-2009
Door: Ruud & Edmar
Blijf op de hoogte en volg Ruud & Edmar
20 Februari 2009 | Zuid-Afrika, Pretoria
17 februari 2009
Een bewolkte dag maar de temperatuur is goed, ideaal voor een actieve dag in het Mliliwane natuurpark! Ontbijt om kwart vóór zeven en om half acht gaan we wandelen. Hendrien heeft al gezegd dat we oude kleding aan moeten doen, komt mooi uit, we hebben niet anders. We lopen een mooie route en zien een hoop dieren. We lopen tussen vele bloemen waaronder de lantana en eucalyptusbomen. De lantana is ooit door een Brit geïmporteerd en nu woekert die plant hier en verdringt andere planten dus zijn ze er niet blij mee. De eucalyptusboom zorgt voor een heerlijke geur maar ook dat is een vreemde eend in de bijt. We zien nijlpaardensporen en komen bij de krokodillenvijver waar ze al lekker liggen te zonnen. Je mag daar uiteraard niet bij de waterkant komen. Hendrien vertelt dat vorig jaar daar iemand wandelde met 2 jack russels…. Je raadt het al, hond in de pot van de krokodillen. Als een krokodil flink heeft gegeten kan hij een jaar zonder eten. Bij de vijver zitten in een boom 2 visarenden! En we zien de red bisshop en kingfisher. Mooi gezicht als je die laatste ziet jagen! Om half 12 komen we terug om om 12 uur te gaan paardrijden…. Ik heb nog nooit een paardenbief tussen mijn benen gehad. Gelukkig zijn ze niet zo groot en gaan er 2 gidsen mee. Een mooi gezel;schap, Anneke met haar gescheurde broek, Rikie panisch bij elke rare beweging en Kathrien die haar paard commandeert als een hondje zonder de teugels te gebruiken. Dat paard is dan ook niet vooruit te branden… Het paard van Toon moet persee achteraanlopen omdat dat paard naar achteren trapt ….. Mijn paard, Gullit genaamd, is 2 keer bijna op hol geslagen, het deed tenminste erg vreemd, maar door het zien van alle Indiana Jones films kon ik het toch weer bedwingen. Ed dacht nog, daar gaattie! Maar dat was één keer en dan nooit meer. De paarden waren krengen onderling, bijten enzo, ook naar Henk zijn enkel. Maar ik hou wel van paarden(rookvlees, sorry Heidi en Peter!).We hebben nu trouwens O benen ipv X benen.
Even een provisorische lunch met mango en ananas en daarna ben ik met Henk (van Willemien) en Theo (van Greet) gaan mountainbiken. We mochten mee met een ander Nederlands groepje wat met gids ging fietsen, 2 uur. 1,5 uur was het een recreatief tochtje, 10 minuten fietsen, 5 minuten uitleg, erg relaxed dus. Het laatste half uur zijn Theo en ik nog even enkele hellingen gaan fietsen omdat we ons helemaal leeg wilden fietsen. Dat is gelukt. Het diner was dan ook verdiend en we kregen gemsbok geserveerd, heel erg lekker. Na het diner werd er nog zo’n oelaboela dans opgevoerd. Aardig maar tussendoor kwam ook een groepje van 6 man zingen en dat was gewoon lachwekkend. Maar dat deden we niet natuurlijk.
We hebben nog even voor onze hut gezeten met een groepje en enkele flessen ontkurkt maar om half 11 lag iedereen in bed.
De Swazi zijn een trots volk en dat merk je. Dit volk heeft hier altijd gewoond en is nooit verjaagd door andere stammen zoals de Zulu’s en de Xhosa’s maar ook niet door de Engelsen of de boeren. Aardige mensen en redelijk welvarend.
Een bewolkte dag maar de temperatuur is goed, ideaal voor een actieve dag in het Mliliwane natuurpark! Ontbijt om kwart vóór zeven en om half acht gaan we wandelen. Hendrien heeft al gezegd dat we oude kleding aan moeten doen, komt mooi uit, we hebben niet anders. We lopen een mooie route en zien een hoop dieren. We lopen tussen vele bloemen waaronder de lantana en eucalyptusbomen. De lantana is ooit door een Brit geïmporteerd en nu woekert die plant hier en verdringt andere planten dus zijn ze er niet blij mee. De eucalyptusboom zorgt voor een heerlijke geur maar ook dat is een vreemde eend in de bijt. We zien nijlpaardensporen en komen bij de krokodillenvijver waar ze al lekker liggen te zonnen. Je mag daar uiteraard niet bij de waterkant komen. Hendrien vertelt dat vorig jaar daar iemand wandelde met 2 jack russels…. Je raadt het al, hond in de pot van de krokodillen. Als een krokodil flink heeft gegeten kan hij een jaar zonder eten. Bij de vijver zitten in een boom 2 visarenden! En we zien de red bisshop en kingfisher. Mooi gezicht als je die laatste ziet jagen! Om half 12 komen we terug om om 12 uur te gaan paardrijden…. Ik heb nog nooit een paardenbief tussen mijn benen gehad. Gelukkig zijn ze niet zo groot en gaan er 2 gidsen mee. Een mooi gezel;schap, Anneke met haar gescheurde broek, Rikie panisch bij elke rare beweging en Kathrien die haar paard commandeert als een hondje zonder de teugels te gebruiken. Dat paard is dan ook niet vooruit te branden… Het paard van Toon moet persee achteraanlopen omdat dat paard naar achteren trapt ….. Mijn paard, Gullit genaamd, is 2 keer bijna op hol geslagen, het deed tenminste erg vreemd, maar door het zien van alle Indiana Jones films kon ik het toch weer bedwingen. Ed dacht nog, daar gaattie! Maar dat was één keer en dan nooit meer. De paarden waren krengen onderling, bijten enzo, ook naar Henk zijn enkel. Maar ik hou wel van paarden(rookvlees, sorry Heidi en Peter!).We hebben nu trouwens O benen ipv X benen.
Even een provisorische lunch met mango en ananas en daarna ben ik met Henk (van Willemien) en Theo (van Greet) gaan mountainbiken. We mochten mee met een ander Nederlands groepje wat met gids ging fietsen, 2 uur. 1,5 uur was het een recreatief tochtje, 10 minuten fietsen, 5 minuten uitleg, erg relaxed dus. Het laatste half uur zijn Theo en ik nog even enkele hellingen gaan fietsen omdat we ons helemaal leeg wilden fietsen. Dat is gelukt. Het diner was dan ook verdiend en we kregen gemsbok geserveerd, heel erg lekker. Na het diner werd er nog zo’n oelaboela dans opgevoerd. Aardig maar tussendoor kwam ook een groepje van 6 man zingen en dat was gewoon lachwekkend. Maar dat deden we niet natuurlijk.
We hebben nog even voor onze hut gezeten met een groepje en enkele flessen ontkurkt maar om half 11 lag iedereen in bed.
De Swazi zijn een trots volk en dat merk je. Dit volk heeft hier altijd gewoond en is nooit verjaagd door andere stammen zoals de Zulu’s en de Xhosa’s maar ook niet door de Engelsen of de boeren. Aardige mensen en redelijk welvarend.
-
20 Februari 2009 - 08:31
Edwin:
Jullie vermaken je uitstekend daar. Jammer dat er een foto van Ed op het paard ontbreekt. Kan deze misschien nog komen? -
20 Februari 2009 - 11:20
Petra:
Wij hebben in Brabant ook une bisschop mer gene rooie geleuf ik,daar moete vur in Afrika zen. En Ruud hoe beviel die paardenbief nou?Ik had ook graag een foto van Ed op zijn hobbelpaard gezien!! En Ruud jij hebt toch wel iets met Gullit!!??effe denke.....Oh ja Ruud Gullit vandaar....!!! -
20 Februari 2009 - 12:25
Riny:
Tja, met die ruitercaps lijken jullie wel echte ruiters, maar waar is het bewijs dat jullie ook op een paard gereden hebben? Inmiddels zullen jullie wel in het Kruger (geweest) zijn... en loopt het avontuur zoetjesaan ten einde! Nog even Jo'burg zien en dan weer richting ons koude kikkerlandje. Met eeuwig heimwee naar die Afrikaner land???? Bedankt dat jullie me mee hebben laten genieten...al vind ik de Swazi minder aardig dan jullie en geef ik de voorkeur aan de Xhosa en de mensen uit Lesotho! -
20 Februari 2009 - 16:24
Oma Mertens:
doe mijn dochter en kleinkind eefke de groetjes van mijbai.bai. -
20 Februari 2009 - 21:26
Ans :
kennen jullie het liedje van Sarie Mareis al? muh
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
